Guus en Manon Meeuwis gaan er uiteindelijk met de winst tijdens de kerstaflevering vandoor! Ondanks dat het bakken in de tent toch wel echt een uitdaging blijkt te zijn, hebben ze er wel van genoten. En stiekem hebben ze het bakvirus inmiddels te pakken…
Hoe was het om in de Heel Holland Bakt-tent te staan?
“Een ontzettende eer, één groot feest en een droom. Af en toe ook echt een koortsdroom: alles wat ze zeggen over de tent is namelijk waar. Niets is meer te voorspellen en je kunt al helemaal niet meer ergens op rekenen.”
Guus en Manon leggen uit: “Kamertemperatuur bestaat niet meer, de ovens lijken op gokkasten, je werkblad heeft de grootte van een poppenhuis én je hebt continu een camera op je vingers. We hadden veel geoefend thuis, maar alles liep anders dan we van tevoren hadden bedacht. Gelukkig hoeft André dan maar één keer met z’n twinkeloogjes naast je te komen staan, Janny je een bemoedigend lachje te geven of Robèrt je een onmisbare tip toe te fluisteren – en dan wil je voor altijd in die tent blijven wonen.”
Hadden jullie vooraf gedacht dat jullie er met de winst vandoor zouden gaan?
“Eerlijk? We gíngen er echt voor. Maar we hadden ook al binnen 5 minuten het idee dat we compleet kansloos waren. Mariska bleek een soort wandelende bakencyclopedie die van iedere mogelijke techniek de beste uitvoering wist. Frans Junior mompelde tussen neus en lippen door dat hij een horecaopleiding doet en toevallig nét een blok patisserie achter de rug had. Ronald – los dat ie in z’n eentje fanatieker was dan wij samen bij elkaar – had een soort baktrainingskamp achter de rug met Maxime. Vervolgens waren Trijntje en Edsilia met al hun opdrachten steeds al minstens een half uur klaar wanneer wij nog stonden te klooien met vullingen.”
Ze vervolgen: “Het ene eindresultaat was echt nog mooier en nog lekkerder dan het andere. Tel daarbij op dat we het hele weekend alles fout hebben gedaan wat je fout kunt doen. Taartcakes laten vallen, karamel aan laten branden, chocolade proberen te laten smelten zonder door te hebben dat er 2 au bain-marie pannetjes op elkaar gestapeld stonden, compleet dichtklappen: we kunnen de bingokaart vullen. En je snapt dat we heel snel in ons hoofd doorschakelden naar: ‘Nou ja, méédoen is óók al echt heel erg leuk’.”
Jullie maken 2 opdrachten, de bûche de Noël en de eetbare kerstboom. Welke was het leukste om te maken en waarom?
“Eigenlijk waren het allebei fantastische opdrachten om te mogen doen. De bûche heeft een speciaal plekje bij ons omdat we de smaken van onze bruidstaart er in verwerkt hebben. Het is zo’n cake die je eigenlijk altijd kunt eten – niet eens per sé alleen met kerst. Je maakt ‘m ook (thuis dan, zonder tent) eigenlijk vrij snel en het is een toegankelijk recept. Je hebt een aantal relatief simpele technieken nodig die ‘m bijzonder maken qua texturen en smaak. De eetbare kerstboom is zo’n geval waarvan we het wéér Spaans benauwd krijgen als we eraan terugdenken. Maar dat ‘ie ondanks al ons gestuntel er toch zo uit gekomen is én lekker was: dat blijft echt nog steeds heel cool.”
Bakken jullie in jullie vrije tijd graag?
“Manon deed dat al. Maar meer op ‘bananencakeniveau’. We zijn door deelname aan dit programma wel echt uitgedaagd en uitgenodigd om wat meer dingen te proberen. Guus stond laatst ineens koekjes te bakken ‘omdat ie er zin in had’. We kunnen voorzichtig mededelen dat er een nieuwe hobby aan ons lijstje is toegevoegd. Dat moet ook wel: tijdens onze voorbereiding is er ongemerkt een voorraad bakgereedschap in onze keukenlades terechtgekomen waar we een kleine patisserie mee zouden kunnen openen. Of ze er nu zin in hebben of niet: iedereen die bij ons thuis komt, kan rekenen op taart…”
Reageren
Je kunt op dit moment niet reageren.